.....روزی ما دوباره کبوتر هایمان را پیدا خواهیم کرد

درباره من

امان از نا تام تو امان از نا تمام من کی این ناتموم ها تموم میشن... مثل هر ادم دیگه یادمه بچه بودیم تو گذشته های دور اون زمان که قلب ما پر بود از شادی و شور روزی که تورو دیدم موهاتو بافته بودی با گل سپید یاس مو هاتو بافته بودی بعد از اون روز قشنگ از خدا راضی شدم از دم صبح تا غروب با تو هم بازی شدم چه روز های خوبی بود ولی افسوس زود گذشت تا یه چشم به هم زدیم روزو هفته ها گذشت یادمه روی درخت دو تا دل کنده بودیم سال بعد از اون کوچه ما دیگه رفته بودیم شاید اون دلها دیگه خشکیده رو ساقه ها شاید هم بزرگ شدن زیر بال شاخه ها... ادامه...

آمار : 138002 بازدید Powered by Blogsky

آن شب من...

وعده داده ام امشب

به آیینه....

به ماه....

به خود......

بوسه و تصویر تو را.....

عابر جمعه 6 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 15:37

نظرات 2 + ارسال نظر

ندا جمعه 4 آذر‌ماه سال 1384 ساعت 12:43

ای کاش می توانستیم با عطر خاک زندگی کنیم و مانند گیاهان هوازی به نور زنده باشیم >
اما چون باید برای خوردن بکشید وبرای فرو نشاندن تشنه کامیتان نوزادان را از شیر مادر باز دارید پس بگذارید اینها کاری از روی عبادت باشد...بگذارید سفره شما محرابی باشد و بر آن پاکان و بی گناهان جنگل و دشت بهر چیزی در وجود انسان قربانی شوند که پاک تر و بی گناه تر است >...جبران خلیل جبران

سحر یکشنبه 18 دی‌ماه سال 1384 ساعت 01:19

این سینه که کینه پینه بسته است در ان بوم شب مرگ من نشسته است در ان قلبیست که سنگ بسته بر گور امید سنگیست که عشق من شکسته است در ان
برای چه امدهایم ؟ چرا هستیم؟ به کجا می رویم؟ همینقدر میدانم که به اختیار خود نیامدم اگر غیر از این بود هرگز نمی امدم لا اقل در این دوره وانف که هیچ چیز نیست هر چه هست پوچ استهر چه هست رذالت خباثت است نمی امدم اما چه بهید کرد چون امدنم به جبر بود نه به اختیار چرا هستیم؟
این نیز به جبر است زنده ام برای اینکه هستم هستم برای اینکه زنده ام به کجا می رویم؟
این نیز فرجام نا معلوم بشریت است و هیچکس از این قاعده مستثنی نیست
پیامبران وعده بهشت و جنت دوزخ و برزخ میدهند ولی هر بار که می اندیشم شرط بهشتی بودن در پیامبران جمع است و بس بنابراین در این قسمت نیز جبرا جهنمی خواهم بود
پس من و ما چکاره ایم و کیستیم
ما که به جبر امده ایم و به جبر هستیم و جبر می رویم