.....روزی ما دوباره کبوتر هایمان را پیدا خواهیم کرد

درباره من

امان از نا تام تو امان از نا تمام من کی این ناتموم ها تموم میشن... مثل هر ادم دیگه یادمه بچه بودیم تو گذشته های دور اون زمان که قلب ما پر بود از شادی و شور روزی که تورو دیدم موهاتو بافته بودی با گل سپید یاس مو هاتو بافته بودی بعد از اون روز قشنگ از خدا راضی شدم از دم صبح تا غروب با تو هم بازی شدم چه روز های خوبی بود ولی افسوس زود گذشت تا یه چشم به هم زدیم روزو هفته ها گذشت یادمه روی درخت دو تا دل کنده بودیم سال بعد از اون کوچه ما دیگه رفته بودیم شاید اون دلها دیگه خشکیده رو ساقه ها شاید هم بزرگ شدن زیر بال شاخه ها... ادامه...

آمار : 137889 بازدید Powered by Blogsky

روزی که آمدی ...

روزی که آمدی،

شعر نابی بودی ایستاده بر دو پا !

آفتابُ بهاربا تو آمدند!

ورق های روی میز بُر خوردند !

فنجان ِ قهوه پیش رویم،

پیش از آنکه بنوشمش،

مرا نوشید

وَ اسب های تابلوی نقاشی

چهار نعل به سوی تاختند !

روزی که آمدی ،

طوفان شُدُ پیکانی آتشین

در نقطه ای از جهان فرود آمد !

پیکانی که کودکان ، کلوچه یی عسلی اَش پنداشتند،

زنان،دسبندی از الماس

وَ مردان نِشان شبی مقدس !

عابر سه‌شنبه 14 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 01:41

1 نظر

تا کی

تا کی باید روزها را تنهایی سپری کنم ؟

تا کی باید در انتظار بمانم که بیایی ؟

تا کی باید از عطر نفس هایت دور بمانم؟

تا کی ازدلتنگیهایم با خود بگویم تا کی؟!!!

مگر تو صدای قلبم را نمیشنوی که از فرسنگها دورتر تورا میخواند

و انتظار قدمهای پاکت را میکشد .

عابر پنج‌شنبه 9 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 14:07

1 نظر

.....روزی ما دوباره کبوتر هایمان را پیدا خواهیم کرد

درباره من

پیوندها

جدیدترین یادداشت‌ها

نویسندگان

بایگانی

روزی که آمدی ...

تا کی