ماه و تو وپنجره...

 

مهربانی ام بیاموز

آنجا گه سقف گلین خانه ام را آسمان پوشانده

و چلچله ها

آواز زیستن را بال میزنند

شب دل به آوازتو دادم

که سقف نگاهم پر از طنین پنجره ای شد

در آغوش ماه پر پر میزد

چه قربتی است میان ماه و تو و پنجره

که این سان پرده ها همه رنگ اواز آسمان میگیرند

و دریا بر سر من بال میزند...