چه شب ها که بر راه ماندم تا که خبری باشد از تو
آه که درد این بی خبر خفته را هیچ کس نداند
مرا گوید با مزاح دیواری که نقش تو در بر دارد
تا به کی خواهی ماند در این خواب گران
شاید این راه عابری ندارد وتو همچنان منتظری؟
گویم که با دیوار
هر ثانیه که بر من میگذرد به لحظه دیدن رویش امید وار ترم
این دقایق که میگذرد لحظه های هجران است...
هنوز هم بر سر همان راه منتظرم ولی افسوس
هنوز هم از تو خبری نیست و من همچنان منتظر و امیدوار
و دیوار صبوری مرا به سخره گرفته
ایا این راه بی عابر خواهد ماند؟....
سلام
خیلی زیبا و پر احساس نوشتی
خیلی زیبا بود
البته اگه بازم زیبایی توی این اشفته بازار دنیا معنا داشته باشه
با سلام...
درباره شعرت...
می تونم بگم با کمی اغماض همشو هر آدم بااحساسی می پذیره...
زیبا بود... ممنون....
سلام
لحظات شادی خدا را ستایش کن.
لحظات سختی خدا را جستجو کن
لحظات ارامش خدا را مناجات کن
لحظات درداور به خدا اعتماد کن
ودر تمام لحظات خدا را شکر کن
موفق باشی.
من وبلاگ شما را به لینکم اضافه کردم
خیلی زیباست
که بخواهی و نرسی
اما خدا همیشه هست و نرسیدنها را می بیند
او خواهد آمد وراه تو همیشه عابر خواهدداشت
عابر بودن ساده است ولی راه عابر بودن .....